το δευτερο ωραιοτερο πραγμα....

Ανοιγεις την πορτα του club...περασμενες 3....ψιλοζαλισμενος....., και σε παρασυρει η ορμη με την οποια τραγουδουν ολοι οι "καλοπροαιρετοι" θαμωνες με μια φωνη "...οοοό...οοοοό...πινω μπαφους και παιζω Pro...."!Γυρναει το μικρο μου το ξαδερφακι, ανυποψιαστο,με χιλιαδες "ωρες πτησης" στο playstation, που το ειχα βγαλει για ποτο, και μου λεει "Τι ειναι αυτο που πίνουν με το Pro?"
"Καλα.." συχτιριζω απο μεσα μου"...καμενος κι εσυ.."
Δεν λεω!Καλα τα ηλεκτρονικα, καλο το να λιωνεις με τις ωρες, αλλα κι εμεις που μεγαλωσαμε με το ξυλινο και με τα χαρτακια PANINI τι παθαμε?
δεν γιναμε νορμαλ?Δεν ερωτευτηκαμε την μπαλα οταν πρωτοξεκινησαμε να κλοτσαμε ενα κουτακι coca cola?δεν πονεσαμε οταν αρχισαν και οι θεοι του ποδοσφαιρου να βαζουν γκολ με το χερι και να ριχνουν κουτουλιες δεξια και αριστερα?
Θυμαμαι τις Παρασκευες, τα απογευματα, μετα το σχολειο οταν πια ειμασταν αρκετα μεγαλοι για να τρεχουμε στις αλανες ολη την ωρα και αρκετα μικροι για να γκομενιζουμε στις καφετεριες μαζευομασταν γυρω απο ενα ξυλινο ποδοσφαιρακι και περνουσαμε ωρες ατελειωτες.Αλλοτε ενας εναντιον ενος,αλλοτε δυο εναντιον δυο διναμε μαχες για το ποιος θα καταφερει να βαλει την πολυποθητη 5η μπιλια για να κερδισει, και παντα ευχομασταν να ειχαμε ενα χερι ακομα για να προλαβαινουμε να πιανουμε ολες τις λαβες.Το νιωθαμε το παιχνιδι , το αγγιζαμε,κλοτσαγαμε το τραπεζι οταν τσαντιζομασταν,βαζαμε "χερι"¨στην μπιλια, η επαφη ηταν αμεση,το απολαμβαναμε με ολες μας τις αισθησεις και εκτονωνομασταν οσο μπορουσαμε!
Κολλημα ομως ειχαμε και με τα αυτοκολλητα των ποδοσφαιριστων,τα οποια αγοραζαμε με το υποτυπωδες χαρτζιλικι μας και αφου συμπληρωναμε το αλμπουμ της σεζον καταληγαμε να συλλεγουμε στοιβες απο αυτα ωστε να κοκορευτουμε στους φιλους για το ποιος εχει τα περισσοτερα και τα πιο σπανια!Απο εκει μαθαιναμε τα ροστερ των ομαδων,τη θεση παιζει ο καθε παιχτης, τι υψος εχει και ολες τις συναφης πληροφοριες που τα παιδια του σημερα βρισκουν ετοιμες στο Pro, στο FIFA και στα MANAGER!Κατακτουσαμε την γνωση με κοπο και ιδρωτα!
Υπηρχαν βεβαια και αυτοι που ειχαν περισσοτερο χρονο και χρημα-μα οχι και μερακι!-απο εμας,κυριως μεγαλυτερης ηλικιας, που ασχολουνταν με ενα αλλο χομπι, πιο ελιτιστικο, το subbuteo(επιτραπεζιο ποδοσφαιρο) το οποιο ειχε, και εχει, κι αυτο την γοητεια του οσον αφορα την κατασκευη των γηπεδων και των μορφων των ποδοσφαιριστων σε μινιατουρα, αλλα και τον τροπο με τον οποιο παιζεται αφου και σ' αυτο εχεις αμεση επαφη με το παιχνιδι και γινεται πιο "χειροποιητη"(sic) η προσπαθεια σου!
Κι ετσι φτανουμε στο σημερα, στην παντοκρατορια των παιχνιδομηχανων και στην εξομοιωση του ποδοσφαιρου μεσω των video-games.Όλοι κολλημενοι με το Pro,to FIFA κλπ....Μικροι και μεγαλοι!Φτιαχνουν ομαδες, αγοραζουν παιχτες,ξερουν την βαθμολογια του καθε παιχτη σε καθε skill,αλλαζουν τα συστηματα,τσεκαρουν το game-play,κανουν προπονηση μονοι τους για να κερδισουν τα φιλαρακια τους, και να τα πικαρουν!Η καθημερινοτητα τους περιστρεφεται γυρω απο αυτο και βεβαια, περιμενουν την καθε νεα εκδοση του παιχνιδιου σαν μαννα εξ ουρανου!
Μοδα?Ψυχολογια του οχλου?Κοινωνικο φαινομενο?Λιγο απο ολα και ολα αυτα μαζι!
Στο γαιτανακι που λεγεται ποδοσφαιρο,καθε εποχη εχει τις δικες της τασεις και τα δικα της χαρακτηριστικα!Ένα μονο μενει σταθερο!Η αγαπη γι΄αυτο!ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ, οπως λενε και οι παλιοι...που εχουν φαει και τα δυο με το κουταλι!