24.4.08

ΒΑΣΙΛΗΣ Vs ΒΑΓΓΕΛΗΣ

Τα Χριστούγεννα που πέρασαν σου είχα ζητήσει εκείνη τη ‘’συσκευή εντοπισμού δυνατών στιγμών’’ που διαφήμιζε το telemarketing του 902 τις μεταμεσονύκτιες ώρες. ή… το ‘χα δει στον ύπνο μου …? Δε θυμάμαι και δεν έχει και πολύ σημασία άλλωστε, γιατί είμαι σίγουρος ότι υπάρχει. Και όταν εγώ είμαι σίγουρος για κάτι , συνήθως παίζω και το σπίτι μου.

Σας γραφώ λοιπόν από το παγκάκι και σας λέω ότι με έγραψε στα γερασμένα του αρχίδια ο κύριος αυτός με την άσπρη γενειάδα… Χαρακτηριστικά σε απολογητηρια επιστολή του ανέφερε:

<< αγαπητέ μου , η συσκευή που ζητάς δεν υπάρχει στο εμπόριο.Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ζεις κάθε στιγμή της ζωής χωρίς αδιαφορία γιατί μέσα στη καθημερινότητα κρύβονται οι στιγμές που θα δώσουν βάθος στη ζωή σου . >>

Δεν είναι κρίμα να συμβαίνουν πράγματα γύρω σου και να πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια για να αναληφθείς τη δύναμη και την ενέργεια που έκρυβε εκείνη η στιγμή ; και τότε νιώθεις αφόρητα μαλάκας που εκείνη ακριβώς τη στιγμή δεν αντέδρασες σωστά, σχεδόν αδιαφόρησες, γιατί δεν αντιλήφθηκες τίποτα από εκείνη την ενέργεια που περιφερόταν στο χώρο…

Μια ολιγόλεπτη συζήτηση με έναν δικό σου άνθρωπο , το σκίσιμο του περιτυλίγματος ενός δώρου, μια βουτιά στη θάλασσα , οι απογευματινές ακτίνες του ηλιου που περνούν από τα κλειστά σου μάτια σε μια παραλία, ένα γλυκό που έφαγες στη γενέτειρα του πάππου σου σε ηλικία 9 χρονών ………..μαλακίες δηλαδή…

Άσε ρε άγιε αυτά που μας λες τα ξέρουμε και ‘μείς . Εγώ ήθελα άπλα να νιώθω ένα τσιμπηματάκι όταν έρχονται οι ώρες αυτές και να τις αντιλαμβάνομαι πλήρως και επί τόπου. και όχι για να παρεμβληθώ και να αλλάξω την ιστορία, απλά για να τις αντιμετωπίσω με σεβασμό …τίποτα περισσότερο. Δεν αντέχω να περνουν και να μη τις νιώθω. Είναι άλλωστε πολύ λίγες για να ‘χω αυτή τη πολυτέλεια.

Γι’ αυτό λοιπόν έρχομαι σήμερα και στα χώνω και σε απαξιώνω πλήρως... Που ήσουνα εσύ όταν ο Χριστός τράβαγε τα πάθη του Χριστού ; …εεε…;;; που ήσουν ; οι μαθητες, αυτοί ήσαν άγιοι, όχι εσύ …άιντε λοιπόν γιαλαντζή άγιε.

Εσύ Νουνέ μου λοιπόν είσαι το τελευταίο μου αποκούμπι... και να σου πω την αλήθεια πιο πολύ πιστεύω σε σένα, γιατί αυτά είναι πράγματα γήινα απλά και ανθρώπινα .

(Οι άγιοι τα ψιλομπλέκουν αυτά)

Και ας ξέρω, πως πάλι με κανά πενηνταευρο θα τη βγάλεις καθαρή....

Δεν υπάρχουν σχόλια: