...και γυρναν οι δεικτες....

Μου λες οτι 8υμη8ηκες ενα "παλιο" απογευμα, τοτε που οι σκοτουρες ηταν λιγες και οι επι8υμιες πολλες και οτι φοβη8ηκες οτι τα χρονια περασαν κι εσυ δεν ησουν εκει να τους κανεις ενα νευμα,μια γκριματσα,να τους ριξεις εστω ενα βλεμμα για να μην σου μεινει το ανικανοποιητο.
Κι ετσι εμεινες να περιμενεις το επομενο τρενο του χρονου,χωρις να νοιαζεσαι με το τι συμβαινει γύρω σου και γιατι δεν ασχολειται κανεις μαζι σου.
Ειναι λιγο δυσκολα τα απογευματα που 8ελεις να βγεις εξω με καποιον,να μιλησεις, να κανεις χαβαλε, να φλερταρεις, να κανεις αυτο που λεμε "να μην κανεις τιποτα". Ειναι δυσκολο λοιπον να ειναι ολοι απασχολημενοι με κατι κι εσυ να απομενεις να πινεις καφε μονος σου και κα8ε τοσο να ριχνεις κλεφτες ματιες στην καρεκλα διπλα σου αλλα εκεινη να συνεχιζει να εχει στραμμενο το βλεμμα της αλλου. Κατι μεγαλωνει μεσα σου και σε πιεζει. Μαλλον ειναι η επι8υμια να ηρεμησεις. Μα δεν μπορεις.

Κι ετσι οπως κα8εσαι και κοιτας τον καφε σου να λιγοστευει οπως ο χρονος, νιω8εις τον μαγνητισμο που σου προκαλει η παρουσια καποιου μεσα στο πεδιο των αισ8ησεων σου. Σηκωνεις το βλεμμα και ειναι ενα μικρο παιδι που σε κοιταζει με λαιμαργη περιεργεια για τις σκεψεις σου , για τα ονειρα σου, για τις επι8υμιες σου. Ή μηπως για τις εμπειριες σου και το ανεκπληρωτο της ζωής σου? Σε κοιταζει και κομπλαρεις. Ειναι αφοπλιστικη η ευγενεια της νιοτης.
Ειναι σαν τις κοπελες που νιω8εις την επι8υμια τους για σενα αλλα οι ιδιες δισταζουν να στην δειξουν, γιατι δεν εχουν πιστη στον εαυτο τους. Κι εκεινη την ωρα που εσυ σκεφτεσαι οσο γρηγοροτερα γινεται ,για να μην χασεις καποια στιγμη, ξαφνικα ο χρονος παγωνει... Νιω8εις την ελπιδα που τρεφουν αυτες οι κοπέλες για ενα σου βλεμμα. Κι εσυ το δινεις. Κι αυτες τοτε ανα8αρρευουν λιγο και σε κοιτανε οπως κοιτουν τις ακτινες του ηλιου οταν ευ8υγραμμιζονται με το εδαφος κι ετσι εχεις την δυνατοτητα να τον κοιταξεις και να τον 8αυμασεις.
Ωραιο πραγμα η διστακτικοτητα οταν δεν φοβασαι να την δειξεις.
Τιποτα δεν ειναι το ιδιο μετα απο την στιγμη που περνας το οριο του φοβου , της ανασφαλειας και της παιδικης ντροπαλοτητας.